Stilstaan om vooruit te komen

– over leiderschap, verandering en de kracht van vertraging

“Wat gebeurt er als je niets doet?”

Die vraag stelde Hijbo Lantink mij, ergens halverwege ons gesprek. We zaten aan de tafel, het regende zacht tegen het raam. Buiten kabbelde het leven door, binnen ontstond ruimte voor reflectie.

Hijbo is een man van weinig woorden, maar áls hij spreekt, zit er lading in. Misschien komt het door zijn achtergrond in transport – daar telt elke beweging. Of door zijn jaren in de zorg, waarin elke beslissing impact heeft op echte mensen. Of misschien is het simpelweg wie hij is: een ondernemende Meppeler met een scherp oog voor wat er speelt, en een groot hart voor mensen.

Ik sprak hem over de grote thema’s die ons bezighouden: leiderschap, verandering, groei, verbinding. En hoe je overeind blijft in een wereld die razendsnel verandert. Want of je nu ondernemer bent, teamleider of professional: we worden allemaal uitgedaagd om koers te houden, ook als het stormt.

Van sturen op cijfers naar aandacht voor mensen

Hijbo’s eigen verhaal begint in de transportsector. Een wereld van logistiek, efficiëntie, snel schakelen. Maar het leven liep anders. Via een omweg belandde hij in de zorg, als leidinggevende van een grote organisatie. En net toen hij zijn plek begon te vinden, kwam corona.

“In één klap stond alles op z’n kop. Medewerkers vielen uit, cliënten werden ziek, families belden met vragen waar we geen antwoord op hadden. En jij moet dan als leidinggevende de rust bewaren.”

Het dwong hem om opnieuw te kijken naar zijn rol. Niet als planner of regelaar, maar als mens tussen de mensen.
“Het ging ineens niet meer over output, maar over aandacht. Hoe hou je je team bij elkaar? Hoe blijf je zelf overeind?”

Daar begon zijn zoektocht naar een ander soort leiderschap. Geen leiderschap van controle, maar van vertrouwen. Geen antwoord geven, maar vragen durven stellen.

De natuur als leermeester

Wat hem hielp? De natuur.
Niet als uitje of teambuildingactiviteit, maar als serieuze plek om tot rust te komen en inzicht te vinden.

“We gingen met teams naar buiten. Hiken in Schotland. Kanoën in Lapland. Stiltewandelingen in eigen land. Daar gebeurden de echte gesprekken. Daar kwam ruimte voor wat er echt toe deed.”

Het raakte me. Omdat ik het herken. Zelf organiseer ik ook wandelingen – met collega’s, opdrachtgevers of mijn zoon. Niet om ‘iets te halen’, maar om los te laten. Want juist in die verstilling ontstaat beweging.

Hijbo beschrijft het mooi:
“Als je wandelt in stilte, zonder agenda, ga je vanzelf luisteren. Naar jezelf. Naar de ander. Naar wat nog gezegd wil worden.”

Die ervaring wil hij nu doorgeven. Met zijn bedrijf HLG Solutions helpt hij ondernemers bij vragen rondom overname, verkoop, samenwerking of nieuwe richting. Niet met spreadsheets, maar met gesprekken. Vaak wandelend.

En dat werkt.

Ruimte voor kwetsbaarheid

Wat me opvalt in alles wat Hijbo doet, is dat hij altijd de menselijke kant opzoekt. Ook – of juist – in zakelijke context. Hij vertelde over teamdagen waar mensen voor het eerst durfden uit te spreken dat ze twijfels hadden. Of moe waren. Of het niet meer wisten.

“We willen vaak alles oplossen. Maar sommige dingen willen alleen maar gezien worden. En gedeeld.”

Hijbo creëert die ruimte. Zonder oordeel, zonder haast. Met aandacht. En dat is zeldzaam.

In zijn woorden:
“Kwetsbaarheid in teams is geen risico, maar een kans. Juist daar ontstaat vertrouwen. En vanuit vertrouwen komt groei.”

Ik geloof dat ook. Duurzame inzetbaarheid gaat niet alleen over vitaliteit of opleidingen. Het gaat over veiligheid. Over het gevoel dat je er mag zijn. Met alles wat je meebrengt.

Duurzaam werken begint van binnen

In mijn werk bij Meijer Verduurzaamt richten we ons op de verduurzaming van gebouwen. Technisch, energetisch, toekomstbestendig. Maar steeds vaker merk ik: echte verduurzaming begint van binnen.

Bij de mensen.
Bij hun verhalen.
Bij het lef om stil te staan en je af te vragen: waar sta ik eigenlijk? En waar wil ik naartoe?

Daarom raakte dit gesprek me zo. Omdat het precies blootlegt waar het volgens mij om draait in deze tijd:

• Ruimte maken voor reflectie

• De kracht van stilte benutten

• Niet alleen kijken naar ‘hoe het moet’, maar naar wat klopt

Of je nu een pand verduurzaamt of een organisatie, een team begeleidt of een nieuwe richting zoekt – de echte verandering begint vaak niet met actie, maar met aandacht.

Een nieuwe manier van kijken

Hijbo’s pad is geen rechte lijn. Net als het mijne. En waarschijnlijk het jouwe ook niet. Maar juist in dat kronkelige pad schuilt iets moois.

Want hoe vaak dwingen we onszelf tot tempo, tot structuur, tot resultaat?
Terwijl de echte antwoorden zich vaak pas laten zien als we durven vertragen.

En dat is misschien wel de grootste les die ik meeneem uit dit gesprek:
Duurzame keuzes vragen om een andere manier van kijken. Niet sneller, maar dieper. Niet harder, maar zachter. Niet meer, maar beter.

Tot slot

Ik ben dankbaar voor dit soort ontmoetingen. Ze zetten me stil. Ze openen iets. En ze inspireren me om anders te blijven kijken – naar mijn werk, naar samenwerking, naar leiderschap.

Ik gun dat anderen ook. Daarom deel ik dit verhaal.

👉 Wat raakt jou in dit verhaal?
👉 Waar vind jij rust, richting of hernieuwde energie?
👉 En hoe geef jij ruimte aan de menselijke kant van werk?

Laat het me weten. In een reactie, een bericht of misschien tijdens een wandeling. Je bent welkom.

Bekijk of beluister de podcast van Wim in gesprek met Hijbo Lantink

Wil je het volledige gesprek luisteren van Hijbo & mij, check dan op Spotify https://open.spotify.com/episode/60azjZtrzhTlvPRq534xh3?si=d21b9b8a66ae448b of bekijken op YouTube.

#leiderschap #persoonlijkgroei #vertragen #duurzameinzetbaarheid #hiken #Meppel #teamontwikkeling #ondernemen #menselijkewerk