Lidia

10 jaar ondernemen met gezond verstand: waarom verduurzamen begint bij mensen, niet bij regels

Die combineert jouw persoonlijke reis met een duidelijke stelling. Wil je een variant die net iets luchtiger of spannender klinkt? Ik geef je graag alternatieven 👉

Kort, krachtig en prikkelend — en het zet meteen de toon voor jouw persoonlijke kijk op verduurzaming.

Wil je er nog een paar alternatieven bij ter vergelijking? 👉

Tien jaar geleden begon mijn avontuur als zelfstandig ondernemer

Geen groot plan, geen strategisch moment—gewoon een kans die zich voordeed bij een oude werkgever. Achteraf noem ik het geluk, maar ergens voelde het ook als het juiste pad. Wat ik toen nog niet wist, is hoezeer dat moment het begin was van een reis die volledig op gevoel zou verlopen.

Ondernemen, zo bleek al snel, is voor mij geen optelsom van offertes, spreadsheets en marketingstrategieën. Het is vertrouwen. Vertrouwen dat werk komt wanneer je ervoor openstaat. Dat je met de juiste mensen werkt als je dicht bij jezelf blijft. Mijn vrouw zegt weleens gekscherend: “Jij hebt geen werk… en vijf tellen later zit je agenda vol.” En ze heeft gelijk. Ik werk voor wie bij me past. Voor wie gelooft in wat ik doe. En dat werkt.

Het is niet toevallig. Ondernemen zit in mijn bloed. In mijn familie draaide het altijd al om pionieren, kansen zien, zelf verantwoordelijkheid nemen. Dat ik ooit voor mezelf zou beginnen, was eerder een kwestie van timing dan van keuze. Toch is het elke dag opnieuw een leerproces. Nieuwe situaties, onverwachte wendingen, groei. Dat maakt het spannend, en precies dat maakt het mooi.

In die reis ontdekte ik dat verbinding cruciaal is

Niet alleen met klanten, maar met mensen. Tijdens een afspraak kijk ik altijd even rond. Wat staat er in de kast? Een boek over wielrennen, een oude camera, een award? Die details vertellen vaak meer dan een cv of elevator pitch. Ze geven me iets om op aan te haken. Een gemeenschappelijke interesse. En dat maakt het verschil. Zaken doe je immers met mensen, niet met functies.

Vorig jaar bracht ik zes dagen door in de Zweedse natuur. Geen bereik. Geen planning. Alleen stilte, water, vuur. Het was confronterend en helend tegelijk. Want in die rust werd duidelijk: verduurzaming begint niet bij techniek. Het begint bij bewustzijn. Bij de vraag: hoe wil je leven? Wat heb je nodig om goed te functioneren, niet alleen als ondernemer, maar als mens?

Daar zit voor mij de kern van duurzaamheid. Niet alleen isolatie en zonnepanelen, maar leefkwaliteit. Tijd nemen. Stil durven staan. Ruimte maken voor echt contact. Bij Meijer Verduurzaamt gaat het uiteindelijk altijd om mensen. Of het nu gaat om een koelinstallatie voor een vastgoedpartij of een compleet traject voor een duurzaamheidslabel: de vraag is steeds weer—hoe ervaren mensen de plek waar ze werken of wonen?

Normen versus gezond verstand

En dat brengt me bij iets wat me bezighoudt: normen versus gezond verstand. In een bijeenkomst hoorde ik iemand trots vertellen over een renovatie: warmtepomp, restwarmte, alles volgens de laatste inzichten. “En de ventilatie?” vroeg ik. “Teruggebracht naar de norm,” klonk het. Tja. De norm is het minimum. Maar mensen functioneren niet op het minimum. Ze willen fris kunnen werken, zich kunnen concentreren, geen last hebben van muffe lucht.

Daarom verhoog ik die ventilatiehoeveelheden liever. Niet alleen omdat het gezonder is, maar omdat het rendeert: meer comfort, meer productiviteit, meer duurzaamheid. En dat hoeft echt niet meer energie te kosten—als je het slim aanpakt, win je op alle fronten.

Tien jaar pionieren heeft me veel geleerd.

Over ondernemen, over mensen, over mezelf. Maar vooral over de kracht van vertragen. Van echt luisteren. En van ruimte maken—voor frisse lucht, voor verbinding, voor verandering.

👉 Dus nu ben ik benieuwd: Waar pionier jij in? Wat is voor jou die kast, dat meer, die frisse lucht?

Bekijk of luister deze podcast van de PodcastOpnemen.com estafette ‘Het Pionierspad’ waarin ik in gesprek ben met Sander Veldman.

Beluisteren via Spotify, check dan https://open.spotify.com/episode/5CwqCq46qWNQa513ktzNdf?si=22c02203340a4cfa. Of kijken via YouTube, check dan https://youtu.be/i3B-s82szro?si=UgpeW0fIzGTmgODB

Van gas naar grip: hoe Altrex in Zwolle stap voor stap verduurzaamt

Soms begint een groot verduurzamingsproject met één simpele vraag: “Kun je eens meekijken naar de installaties?”

Zo begon ook mijn traject bij Altrex, in opdracht van WDP NV. Een bekende opdrachtgever, met wie ik eerder werkte aan de verduurzaming van hun vastgoed. Dit keer ging het om een productie- en logistiek pand in Zwolle — met ambitie: volledig van het gas af, zonder in te leveren op comfort of betrouwbaarheid.

En eerlijk is eerlijk: de lat lag hoog.

De aanleiding: van wens naar noodzaak
De behoefte om te verduurzamen kwam niet uit het niets. De installaties waren verouderd en gebaseerd op gas, wat niet alleen ongunstig is qua uitstoot, maar ook qua toekomstbestendigheid.

Daarnaast speelde er iets anders: in de productiehal kampte men met een oncomfortabel binnenklimaat. Wisselende temperaturen en hoge luchtvochtigheid maakten het werken minder prettig. Dat gaf het project een extra laag — het ging niet alleen om techniek en cijfers, maar ook om mensen.

Kijken, luisteren, doorgronden

Zoals altijd startte ik met een grondige analyse: wat is er, wat werkt, wat niet? Ik bracht de bestaande installaties in kaart en sprak met de mensen op de vloer. Techniek is één ding, maar pas als je hoort waar gebruikers écht tegenaan lopen, krijg je scherp waar de kansen liggen.

In dit geval werd duidelijk dat vooral de klimaatregeling in de productie aandacht verdiende. Tegelijk zagen we in de kantoren en logistieke ruimtes ook verouderde apparatuur die niet meer voldeed aan de eisen van deze tijd.

Van idee naar plan van aanpak

Op basis van de inzichten ontwierp ik een gasloos installatieconcept:

• Volledige elektrificatie van verwarming en luchtbehandeling
• Slimme regeling van temperatuur én luchtvochtigheid
• Betere energie-efficiëntie over de hele linie

Voor het hele pand — van kantoor tot productiehal — werkte ik dit uit tot een programma van eisen. Daarop volgde de aanbesteding, die ik eveneens begeleidde.

De uitvoering splitsten we bewust op in twee fases, om de bedrijfsvoering van Altrex niet te verstoren.

De uitvoering: stap voor stap vooruit

Fase 1, gestart eind 2024, is inmiddels afgerond:

• Ketels zijn vervangen
• Kleine luchtbehandelingsunits vernieuwd
• Kantoor voorzien van nieuwe luchtbehandelingskast
• Elektrische heaters geplaatst

Fase 2 gaat in 2025 van start: daarin pakken we de grote klapper aan — de productie- en logistieke hal. Hier komen nieuwe, gasloze installaties die het binnenklimaat écht gaan verbeteren.

Wat levert het op?

Nu al zijn de eerste effecten zichtbaar: meer comfort in kantoorruimtes, geen afhankelijkheid meer van gas voor een deel van het pand, en een flinke stap richting een lagere CO₂-uitstoot.

Na fase 2 is het hele pand gasloos. Maar belangrijker nog: medewerkers krijgen een prettiger werkklimaat en WDP versterkt zijn duurzame positie als vastgoedeigenaar. Win-win.

Wat ik leerde van dit traject?

• Praat vroeg met de mensen die in het gebouw werken – hun ervaring is goud waard
• Een gefaseerde aanpak werkt: je blijft in beweging, zonder het proces te forceren
• Comfort en verduurzaming zijn geen tegenstelling – ze versterken elkaar

Tot slot: hoe maken jullie verduurzaming concreet?

Bij Altrex bleek opnieuw dat grote stappen vaak beginnen met goed luisteren, slim plannen en samenwerken. En jij? Welke stap heb jij op de planning staan om gas terug te nemen in je organisatie? 👉

Ik denk graag met je mee.

Ventileren naar de norm… of naar gezond verstand?

Gisteren zat ik in een bijeenkomst. Je kent het wel: plannen, presentaties, technische doorrekeningen. Alles klonk op papier keurig verantwoord. “We hebben gerenoveerd,” zei iemand. “Warmtepomp erin, restwarmte benutten, check. Alles volgens de laatste inzichten.”

Maar toen ik vroeg: “En de ventilatie?”, werd het even stil.
“Ja,” zei hij, “die hebben we teruggebracht naar de norm, dat bespaart energie.”

En daar ging bij mij iets jeuken.

Want die norm… die is minimaal. Het is letterlijk de ondergrens van wat acceptabel is. Maar mensen functioneren niet op de ondergrens. Mensen willen lékker kunnen werken, zich kunnen concentreren, niet halverwege de dag wegdommelen in muffe lucht. En dat lukt alleen als je voldoende frisse lucht hebt.

Ik ben juist bezig om die ventilatiehoeveelheden flink omhoog te brengen. Drie keer zoveel als het bouwbesluit bijvoorbeeld, zoals bij Brien. Waarom? Omdat je anders simpelweg geen punten scoort. Niet in duurzaamheid, niet in welzijn, en ook niet in werkplezier.

Het mooie is: meer lucht hoeft niet per se meer energie te kosten. Als je het slim aanpakt – denk aan vraag gestuurde ventilatie, warmteterugwinning, slimme sensoren – kun je én comfort verhogen én energie besparen.

Dus de vraag is: richten we ons op het halen van normen? Of op het creëren van écht gezonde, prettige plekken om te werken en leven? 👉

Wanneer heb jij voor het laatst stilgestaan bij de lucht die je inademt?

Van gas naar toekomst: hoe Boom BV haar kantoor duurzaam transformeerde

Een kantoor verduurzamen klinkt misschien als een technisch verhaal. Maar achter elk plan schuilt een ambitie. Een verlangen naar toekomstbestendigheid, comfort én verantwoordelijkheid. Zo ook bij Boom BV in Meppel.

Toen ik hun kantoor binnenstapte, voelde ik meteen: hier is ruimte om te groeien. Niet alleen qua energieverbruik, maar ook in comfort voor de mensen die er dagelijks werken. Na een eerste verkenning vanuit VerduurSaam Echt Meppel kwam de vraag op tafel: “Kun jij dit advies vertalen naar een concreet uitvoerbaar plan?”

Die vraag vormde het startsein voor een mooi traject. Want ja, Boom BV wilde verduurzamen. Niet alleen omdat het moet, maar omdat het kan – én omdat het loont.

De aanleiding: een wens én een kans

Boom BV wilde hun bedrijfsvoering toekomstbestendiger maken. Het kantoor draaide nog op gas, het binnenklimaat liet te wensen over en de ventilatie voldeed niet meer aan de eisen van deze tijd.

Tegelijkertijd speelden er externe factoren: stijgende energieprijzen, veranderende wet- en regelgeving, en – niet onbelangrijk – de groeiende behoefte van medewerkers aan een gezonde werkomgeving. Kortom, er lag niet alleen een opgave, maar vooral een kans.

Van analyse naar inzicht

We begonnen met een grondige analyse van het pand. Een thermografische inspectie bracht warmteverliezen aan het licht die je met het blote oog niet ziet. In gesprekken met gebruikers kwam boven tafel wat ze écht nodig hadden: meer comfort, minder tocht, betere ventilatie én vooral grip op het binnenklimaat.

De kernproblemen waren duidelijk:

• Verouderde gasgestookte ketels

• Onvoldoende ventilatie en luchtkwaliteit

• Energieverlies via de gevel

• Geen mogelijkheid tot individuele regeling

• Beperkt werkcomfort

Dat is geen fijne basis voor een duurzame werkplek.

Oplossingsrichting: comfort én rendement

Samen met Boom BV werkten we aan een plan dat technische degelijkheid verbindt met menselijk comfort. We kozen voor:

• Warmtepompen in plaats van gasgestookte ketels

• Een nieuw ventilatiesysteem met warmteterugwinning

• Aanpassingen aan de gebouwschil op basis van de thermografie

• Een programma van eisen waarin comfort en energieprestatie in balans zijn

Geen half werk, maar een aanpak die écht werkt – voor mens én milieu.

Van plan naar praktijk

Wat volgt is vaak het spannendste deel: de uitvoering. We startten met een helder stappenplan. Eerst het programma van eisen, daarna de aanbesteding. Vervolgens begeleidde ik de uitvoering samen met het team van Boom BV en de geselecteerde installateurs en leveranciers.

De lijnen waren kort, de samenwerking constructief. Wat hielp? Duidelijkheid. En een gedeeld vertrouwen in het gezamenlijke doel: een gasloos, comfortabel én energiezuinig kantoor.

En het resultaat?

Dat mag er zijn:

• Het kantoor is volledig gasloos

• De nieuwe warmtepompen doen stilletjes hun werk

• De ventilatie is sterk verbeterd – merkbaar voor iedereen

• Warmtelekken zijn aangepakt

• De energiekosten zijn gedaald

• En het comfort? “Het is hier gewoon veel fijner werken,” zei een medewerker onlangs tegen me

Wat we leerden

Een goed advies is waardevol, maar pas de vertaling naar een uitvoerbaar plan maakt écht impact.

We leerden ook hoe krachtig thermografie is als middel om verborgen energieverliezen aan het licht te brengen. En vooral: dat draagvlak bij gebruikers essentieel is voor een succesvolle transformatie.

Dit project laat zien dat verduurzamen niet alleen een technische uitdaging is, maar vooral een menselijke. Het gaat over keuzes durven maken, samenwerken en blijven kijken naar wat wél kan.

👉 Waar zie jij nog kansen voor verduurzaming binnen jouw organisatie?

Vaak denken we bij verduurzaming aan techniek: koelen, verwarmen, ventileren, zonnepanelen…
Maar uiteindelijk draait het om de mensen 💡

Onlangs deed ik een klus bij een vastgoedpartij. Via die weg kwam ik bij een onderneming terecht van een Amerikaanse belegger. Ze zochten iemand voor hun koeltechniek – bleek dat ze in Nederland zo’n 80 panden hebben. Best indrukwekkend.

Nu werk ik daar dus aan de techniek, maar… er loopt ook iets veel mooiers parallel: een traject voor een duurzaamheidslabel 🌱
En dat gaat niet alleen over installaties. Het gaat over de vraag: hoe ervaren de mensen dit pand? Kunnen ze er met plezier leven, prettig werken?

Verduurzaming is pas echt waardevol als het leefbaar is. Voor iedereen die er woont, werkt of binnenstapt.

👉 Wat betekent ‘duurzaam’ voor jou, als je aan een gebouw denkt?

Van gas naar grip: hoe Arend Benthem BV haar kantoor verduurzaamde

Soms begint een groot verschil met een simpel advies. Dat was ook het geval bij Arend Benthem BV in Meppel. Via VerduurSaam Echt Meppel kregen ze een eerste duurzaamheidsadvies op tafel. Waarna de vraag bij mij belandde: “Kun jij dit omzetten in een concreet plan?”

En precies dat is waar het begon te leven.

Van wens naar noodzaak

Het kantoor verbruikte veel energie, draaide nog op gas en de installaties waren verouderd. Geen unicum in Nederland, wel een urgent vraagstuk. De stijgende energiekosten, comfortklachten én de wens om voorbereid te zijn op de toekomst, gaven de doorslag: tijd voor actie.

We doken samen in de situatie. Hoe staat het pand erbij? Waar lekt het energie? Wat vinden de mensen die er dagelijks werken? Die inzichten vormden de basis voor het plan.

Drie slimme ingrepen

De oplossing lag niet in één grote ingreep, maar in drie gerichte keuzes die elkaar versterken:

1. Warmtepompen: De oude cv-installatie maakte plaats voor verschillende moderne energiezuinige warmtepompen afgestemd aan de verschillende ruimtes. Gas eruit, comfort omhoog.

2. Ventilatiesysteem: Frisse lucht maakt meer verschil dan je denkt. Voor de mensen én voor de energieprestatie.

3. Zonnepanelen: Het dak bleek perfect geschikt voor eigen opwek. Zo werd een deel van het verbruik meteen duurzaam afgedekt.

Geen toeters en bellen. Gewoon goed doordacht maatwerk.

Samenwerken aan uitvoering

Ik hielp bij het kiezen van de juiste installateur, bewaakte de kwaliteit van de uitvoering en deed de eindcontrole. Een rol als schakel tussen ambitie en werkelijkheid — precies waar ik energie van krijg. Want verduurzamen is niet alleen techniek, het is ook mensenwerk. Met goede afstemming en vertrouwen kom je verder.

Het resultaat?

Een kantoor dat:

• gasloos en energiezuinig is,

• beter aanvoelt voor wie er werkt,

• én een stuk duurzamer de toekomst in kan.

En wat ik het mooist vind: het verschil is voelbaar én meetbaar. In de rekeningen, het comfort en de trots van de opdrachtgever. Dit is zo’n project dat laat zien: je hoeft geen groot gebouw of miljoenenbudget te hebben om grote stappen te zetten.

Wat neem ik mee?

Elk traject leert iets nieuws. Hier vooral: durf klein te beginnen, maar denk in samenhang. Eén maatregel is zelden genoeg. Pas als je dingen combineert — techniek, gedrag, comfort en opwekking — ontstaat er echt verandering.

En het goede nieuws? Dit soort aanpak is herhaalbaar. In Meppel, maar ook daarbuiten.

👉 Waar zie jij nog kansen om energie te besparen of van het gas af te gaan? Laat het me weten — ik denk graag met je mee.

Vorig jaar zat ik zes dagen offgrid in de Zweedse natuur. Geen wifi. Geen werkdruk. Alleen stilte, bomen en een kano. En heel veel ruimte om na te denken.

Ik dacht: dit is vrijheid. staren over het meer en nadenken en voelen wat je nodig hebt, je gedachtes opschrijven als dat iets toevoegt. Koken op een vuurtje. Slapen wanneer het kan en het donker wordt.
Maar ook: Wat als iedereen dit zou doen? Wat zou er gebeuren als we niet alleen verduurzamen voor geld, maar ook vanuit een diepere wens om beter te leven en een mooiere (groene) wereld?

In die dagen werd me iets helder: Duurzaam leven gaat niet alleen over zonnepanelen, isolatie en geld besparen. Het gaat over bewuste keuzes. Over rust nemen. Over mensen belangrijker vinden dan werk.

En precies daarover sprak ik in de podcast Het Pionierspad van PodcastOpnemen.com 🎧 over pionieren in verduurzaming. Over vrijheid vinden. En over waarom je soms eerst moet verdwalen om je pad te vinden.

👉 Benieuwd wat jij denkt: Wat betekent duurzaam leven voor jou, los van geld en werk? Of reageer via m’n LinkedIn bericht.

“Papa, waarom stinkt het hier zo?”

Die vraag kreeg ik laatst van mijn dochter, toen we samen een gebouw binnenliepen. En eerlijk? Ze had helemaal gelijk. Het was benauwd, muf… en veel te warm voor de tijd van het jaar.

Mijn blik ging automatisch omhoog, naar de plafonds, de ventilatieroosters, de thermostaat aan de muur. Oud vakmanschap, denk ik dan. Of nee — in dit geval: gebrekkig vakmanschap. Nieuwbouw, alles strak en modern, maar het binnenklimaat? Dat klopte van geen kant.

Analyse bij Kinderopvang Prins Vleermuis in Ede

Het deed me direct denken aan een project waar ik onlangs intensief bij betrokken was: Kinderopvang Prins Vleermuis in Ede. Een mooie, nieuwe locatie, maar al snel kwamen er klachten. Niet over het pedagogisch beleid of het speelgoed, maar over het klimaat binnen.

Hoofdpijn. Vermoeidheid. Een muffe geur die bleef hangen. En een ventilatiesysteem dat meer geluid maakte dan lucht verplaatste. Medewerkers trokken aan de bel. En terecht.

Want een slecht binnenklimaat is geen detail.
Het raakt alles: gezondheid, werkplezier, concentratie. Zeker op een plek waar jonge kinderen dag in dag uit spelen, leren en groeien. En waar medewerkers elke dag hun energie geven.

Toen ik werd ingeschakeld, ben ik eerst gaan luisteren. Wat wordt er ervaren? Waar zitten de pieken? Wanneer is het het ergst? Pas daarna begon ik met meten. Niet één dag, maar langdurig. Niet op één plek, maar verspreid over het gebouw.

De resultaten lieten weinig te raden over:
– CO₂-waarden ruim boven de norm
– Een koeling die niet of nauwelijks werkte
– Slecht afgestelde vloerverwarming
– Stank, veroorzaakt door een combinatie van technische gebreken
– En ventilatiegeluid dat je gewoon moe maakt

Ik heb alles naast het bestek gelegd, wettelijke eisen gecheckt, berekeningen gemaakt. Wat blijkt? Op papier klopte het. In de praktijk niet.

Daar zit precies de crux.
Gebruikerservaring vertelt het échte verhaal. En daar mag je niet omheen. Dus stelde ik een concreet verbeterplan op — praktisch, haalbaar én duurzaam. Geen ingrijpende verbouwingen, maar slimme aanpassingen binnen de bestaande installatie.

Oplossingsgericht verbeteringen bij Kinderopvang Prins Vleermuis in Ede

Samen met betrokken partijen voerden we de aanpassingen uit. En het verschil? Was voelbaar én meetbaar. 🌿
Geen hoofdpijn meer. Geen muffe geur. Frisse lucht, een stabiele temperatuur, rust. Medewerkers gaven aan zich fitter te voelen, kinderen leken actiever. Het gebouw deed weer wat het moest doen: ondersteunen, niet belasten.

Wat ik hiervan geleerd heb?

👉 Nieuwbouw is niet per definitie goed geregeld.
👉 De combinatie van menselijk inzicht en data is goud waard.
👉 Kleine ingrepen kunnen grote impact hebben — mits goed onderbouwd.

Ik geloof dat we gebouwen kunnen maken die bijdragen aan welzijn. Aan energie. Aan werkplezier. Maar dan moeten we verder kijken dan het ontwerp. Dan moeten we luisteren naar de mensen die erin leven en werken.

Wanneer heb jij voor het laatst nagedacht over het binnenklimaat op jouw werkplek?
Of in het gebouw waar jouw kinderen elke dag zijn?

Ik hoor graag je ervaring. Want een gezond gebouw begint niet bij techniek, maar bij het stellen van de juiste vragen. 💬

Vroeger dacht ik bij “veiligheid op het werk” vooral aan bouwhelmen en veiligheidsbrillen. Totdat ik zelf eens bijna uitviel door te veel hooi op mijn vork. Geen helm die me daartegen beschermde.

💡 Veiligheid en gezondheid op het werk gaan namelijk niet alleen over fysieke risico’s. Ook over werkdruk, mentale gezondheid en een omgeving waarin je je veilig voelt om jezelf te zijn.

Vandaag – op Werelddag voor Veiligheid en Gezondheid op het Werk – is het een goed moment om stil te staan bij de vraag: hoe veilig voelt jouw werk eigenlijk?

➡️ Worden signalen serieus genomen?
➡️ Is er ruimte voor herstel?
➡️ En… hoe zorg jij zelf voor je grenzen?

Bij Meijer Verduurzaamt kijk ik niet alleen naar een duurzaam gebouw, maar ook naar duurzame mensen. Want gezondheid is net zo goed een fundament als isolatie of zonnepanelen. 🏗️💚

Wat betekent veilig werken voor jou? 👇

Wat staat er in de kast?

Je stapt een spreekkamer binnen. Terwijl je wacht, dwaalt je blik door de ruimte… en daar staat-ie: de kast. Niet zomaar een meubelstuk, maar een inkijkje in de wereld van je gesprekspartner.

Boeken over wielrennen? Een award voor duurzaam ondernemen? Een miniatuur van een klassiek automerk? Dit zijn geen toevallige decoraties, dit zijn interesses, passies, misschien zelfs drijfveren.

“Kijk altijd in de kast van de spreekkamer als je bij een potentiële klant een afspraak hebt. Hierin staan dingen van zijn of haar interesses. Door die te zien, kom je sneller in de mens-mens relatie en groeit het vertrouwen.”

Zo simpel kan het zijn. Niet beginnen met business, maar met een gemeenschappelijke interesse. Want zaken doen begint bij verbinding.

👉 Wat is het meest verrassende wat jij ooit in zo’n kast hebt gevonden? Laat het me weten via LinkedIn.