Skip to main content
Monthly Archives

september 2025

Wim blikt terug op z'n avontuur in Lapland september 2025

Wim Zweeds Lapland september 2025 – terugblik

By Algemeen One Comment

Lapland wat ben je mooi en confronterend!

In de eerste week van september ben ik met Aljo Bril van BuitenGewoonte naar Zweeds Lapland geweest voor een wandeling van zes dagen. Een reis waar ik me zelf regelmatig ben tegengekomen. Met vijf anderen, rugzak op en alles meenemen de wildernis in, waar niets anders is dan de schoonheid van de natuur.


Ik ben van huis uit best van de controle en die was ik al de eerste dag kwijt. Mijn rugzak kwam niet aan in Kiruna, waardoor ik zonder spullen zat. Dit was echt de controle kwijt zijn. Wat ga je doen en wat kan je doen. Alleen maar accepteren en afwachten. Gelukkig kon ik mijn rugzak de volgende dag omhangen en kon de reis beginnen. Startend in Nikkaluokta 85 kilometer lopen naar Abisko.

Mijn thema was “Als je controle vasthoud zal je niet ontvangen” en die heb ik geweten. Ik kon niet anders dan in die schoonheid van de natuur loslaten. En loslaten gebeurde ook, mijn werk was voor even helemaal weg, maar door het ontbreken van contact met de buitenwereld, wist ik ook niet hoe het met mijn zieke hond en zwager was. De emoties gingen van links naar rechts en van boven naar onderen. Het gaf mij de bijnaam “lekbak”. Maar door te voelen en te genieten van de omgeving, voelde ik mij uiteindelijk een beter mens.

In het zakenleven is emotie vaak ver te zoeken en zitten we vooral in het hoofd. Dit geeft veelal verkeerde inzichten en worden er fouten gemaakt. Het is zo belangrijk je gevoel serieus te nemen.

Ik ben nu 9 dagen terug en probeer weer te schakelen, mijn hond is intussen overleden, mijn zwager vecht nog steeds tegen het einde. Ik ben nog steeds aan het landen en aan het accepteren dat het in de echte wereld soms anders moet. Controle loslaten blijft voor mij een thema waar ik de komende tijd mee verder ga, want in ontvangen zit de magie.

Bedankt lapland en mijn medereizigers. Het was een unieke ervaring.

Wim Zweeds Lapland augustus 2025 - terugblik - 3 Wim Zweeds Lapland augustus 2025 - terugblik - 1

Wim Zweeds Lapland augustus 2025 - terugblik - 2 Wim Zweeds Lapland augustus 2025 - terugblik - 4

Wim Zweeds Lapland augustus 2025 - terugblik - 5 Wim Zweeds Lapland augustus 2025 - terugblik - 6

Meijer Verduurzaamt helpt bij hoe je met een certificaat laat zien wat er al ís bij ING Maple

Hoe een certificaat laat zien wat er al ís bij ING Maple

By Algemeen No Comments

Hoe een certificaat laat zien wat er al ís bij ING Maple

Soms kom ik in projecten terecht waar het niet gaat om grote nieuwe maatregelen, maar juist om zichtbaar maken wat er al gebeurt. Zo was dat ook bij ING Maple in Amsterdam, een van de hoofdkantoren van ING.

De vraag was helder: kan dit gebouw voldoen aan de eisen voor een BREEAM-NL In Use certificering? Een internationaal erkend bewijs dat laat zien hoe duurzaam een bestaand pand in de praktijk functioneert.

De aanleiding

ING heeft stevige duurzaamheidsdoelen. Niet alleen in de financiering die zij mogelijk maken, maar ook in hun eigen huisvesting. Een certificering helpt daarbij: het maakt prestaties tastbaar, vergelijkbaar en erkend. Zo wordt verduurzaming niet alleen een ambitie, maar ook aantoonbaar.

De ontdekking

In mijn rol als assessor keek ik kritisch naar het gebouw en de bewijslast die werd aangeleverd. Wat me opviel? Veel van de duurzame prestaties waren er al. Energie-efficiëntie, verantwoord beheer, slimme oplossingen – ze zaten ingebakken in de manier waarop het gebouw werd gebruikt en beheerd. Alleen waren ze nog niet altijd goed gedocumenteerd of inzichtelijk gemaakt.

Het werk zat dus niet in het bedenken van nieuwe oplossingen, maar in het structureren en valideren van wat er al aanwezig was. Soms is verduurzaming vooral een kwestie van laten zien wat je al goed doet.

Het resultaat

Na een zorgvuldig traject van analyseren, verzamelen, verifiëren en valideren werd het officiële BREEAM-NL In Use certificaat toegekend. Voor ING Maple een belangrijke erkenning, passend bij de duurzaamheidsambities van de bank. Voor mij een bevestiging dat certificering niet alleen een stempel is, maar ook een spiegel: het laat zien waar je staat én waar nog kansen liggen.

De les

Wat ik uit dit project meeneem, is dat veel organisaties al verder zijn in hun verduurzaming dan ze zelf denken. Ze nemen stappen, verbeteren processen, besparen energie – maar zolang dat niet in kaart is gebracht, blijft het vaak onder de radar. Een certificering zoals BREEAM helpt om dat zichtbaar te maken.

En dat geeft niet alleen erkenning, maar ook richting.

👉 Wat denk jij: zijn organisaties te bescheiden in het laten zien van hun duurzame prestaties?

De Podcast van Wim Meijer met Ank Reijnen over loslaten en anders vasthouden: een gesprek over werk, ouderschap en betekenisvol leven!

Podcast Ank Rijnen met gast Wim

By Algemeen No Comments

Loslaten, anders vasthouden – een gesprek over werk, ouderschap en betekenisvol leven

Wim is te gast bij Ank Reijnen en voeren een openhartig gesprek over de kunst van loslaten – in werk, in relaties, en in het ouderschap. Het begint bij een persoonlijke ervaring uit de professionele wereld. Waar vroeger opdrachten simpelweg werden uitgevoerd zoals afgesproken, is de realiteit als zelfstandig adviseur heel anders: adviezen verdwijnen soms in de spreekwoordelijke koelkast. “Ik heb moeten leren om mijn werk los te laten,” zegt Wim. Niet alles ligt meer binnen zijn controle. Projecten worden uitgevoerd zonder zijn directe betrokkenheid, maar wel gebaseerd op zijn advies. Loslaten werd noodzaak, maar is ook een vorm van vertrouwen geworden.

Toch blijkt loslaten niet iets vanzelfsprekends, het is een terugkerend thema. Niet alleen in het werk, ook privé. Wim deelt hoe het hem jaren kostte om een relatie echt af te sluiten. Tien jaar van zoeken, aarzelen, proberen. “Loslaten is voor mij niet gewoon ‘de stekker eruit trekken’,” zegt hij. Het is een proces. En tegelijk een levensles. Die les kreeg een extra dimensie tijdens een hike-weekend met zijn zoon. Daar moest hij hem, letterlijk en figuurlijk, laten gaan. Toen zijn zoon worstelde met een nieuwe baan die niet goed voelde, koos hij uiteindelijk zélf voor zijn pad. Holistisch leefstijlcoach wil hij worden, op zijn 26e al. “Hoe mooi is het als je op die leeftijd al weet wat je écht wilt?”

Voor Wim was dat weekend niet alleen waardevol als vader, maar ook voor zichzelf. “Ik geloof niet in loslaten,” zegt hij op een gegeven moment, “ik geloof in anders vastpakken.” Die gedachte vormt een rode draad in het gesprek. Loslaten als een andere manier van vasthouden – niet controlerend, maar ondersteunend, met vertrouwen in de ander en in jezelf.

Datzelfde thema komt terug bij zijn gesprekspartner. Ze is moeder van een dochter die binnenkort naar de middelbare school gaat. “Ze heeft mij straks niet meer nodig om 14.00 uur met een kopje thee thuis te zitten,” zegt ze met een glimlach. Het roept vragen op over haar eigen rol, over ruimte, over de moederkloek in haar. Ze herkent dat verlangen naar beschikbaar zijn, misschien juist omdat haar eigen moeder vaak afwezig was, dapper aan het studeren om nieuwe kansen te creëren. Nu staat ze voor de uitdaging: hoe geef ik mijn dochter de ruimte én mezelf een nieuwe invulling?

Daar is tijd voor nodig en tijd komt vrij. Want ze heeft jarenlang haar agenda afgestemd op haar dochter. Elke week reed ze op en neer tussen Nijmegen en Apeldoorn: 187.000 kilometer in zes jaar, puur voor het ouderschap. “Ik heb er geen seconde spijt van,” zegt ze. Maar nu komt er een nieuw hoofdstuk. Haar dochter gaat fietsen naar school, haar wereld wordt groter, en haar eigen wereld verandert mee. Wat doe je met die vrijgekomen ruimte?

Voor haar is het antwoord helder: ze wil de zorgwereld anders inrichten. Samen met een partner onderzoekt ze de mogelijkheden om een nieuwe zorgorganisatie op te zetten, lokaal, vanuit het hart, met echte aandacht voor mensen. Niet alleen hulp verlenen, maar eerst zorgen dat mensen zich veilig voelen. Vanuit die basis kunnen gezinnen, ouders én kinderen groeien. “Ik wil echt iets achterlaten,” zegt ze. “Een krasje op de wereld. En Rena is dat krasje, maar er is meer te doen.”

Ze spreekt gepassioneerd over het belang van menselijkheid in hulpverlening. Niet de protocollen, maar de persoon centraal. Geen eindpunt in zicht, alleen een helder begin. Ze staat open voor alles wat op haar pad komt. Of dat nu lokaal is, of uiteindelijk leidt tot een plek aan de tekentafel van Den Haag. Het zaadje is geplant.

Het gesprek eindigt met een warme overdracht: Wim, deze keer de gast, neemt straks het stokje over als host. Hij blikt alvast vooruit op zijn volgende interview met een paardencoach. Net als deze aflevering zal het opnieuw gaan over groei, inzicht, en de zachte kracht van echt luisteren. Over leren om anders vast te pakken, bij jezelf, bij je dierbaren, en bij het werk dat je in de wereld zet.

Bekijk deze aflevering https://www.youtube.com/watch?v=d_uvdFMXr1o